Święto Przemienienia Pańskiego
Dn 7,9–10.13–14; 2 P 1,16–19; Mt 17,1–9
Na wysokiej górze Pan przemienił się na oczach trzech apostołów. Nie przypadkiem jest to wysoka góra i nie przypadkiem ukazali się koło Niego Mojżesz i Eliasz. Wszystko to wskazuje na Syjon, gdzie Bóg objawił się Izraelowi. Na szczycie Bóg rozmawiał z Mojżeszem, przekazał mu Dekalog i na tej górze zawarł z Izraelem przymierze. Po wiekach na tej samej górze objawił się Bóg Eliaszowi. Inne jednak było rozpoznanie Boga, który się objawił. O ile Mojżeszowi i Izraelowi objawił się w swojej potędze wyrażającej się grzmotami, ogniem i trzęsieniem ziemi (zob. Wj 19,16–19; 20,18), o tyle Eliasz potrafił zrozumieć, że ani w wichurze kruszącej skały, ani w trzęsieniu ziemi, ani w ogniu nie ma Jahwe, ale dopiero w szmerze łagodnego powiewu (zob. 1 Krl 19,11n). Wszystkie przejawy potęgi jedynie wyprzedzały Boga, natomiast On sam pojawia się w łagodności, w pokoju. Podobnie w dzisiejszej scenie z Ewangelii Pan Jezus podszedł do zalęknionych uczniów, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się» (Mt 17,7). Przedziwne było to, że Bóg objawił się w Jezusie w pokoju.
Mojżesz reprezentujący Prawo i Eliasz książę proroków jednocześnie są symbolami całego Objawienia Starego Testamentu nazywanego czasem: Prawo i Prorocy. Ich obecność koło Pana Jezusa jest znakiem, że całe Prawo i Prorocy o Nim świadczą. To świadectwo jest jeszcze potwierdzone głosem Boga Ojca z obłoku: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie (Mt 17,5). Ten głos przypomina objawienie Boga na Synaju, gdzie przekazał On Mojżeszowi Prawo. Wtedy nakazał Izraelowi posłuszeństwo obiecując jednocześnie błogosławieństwo za wierność. Na Górze Przemienienia – nie było to raczej Tabor, do którego jesteśmy przyzwyczajeni – tym Prawem nie są już kamienne tablice Dekalogu, ale żywa Osoba Jezusa Chrystusa. Później podczas Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus nakaże uczniom:
Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami. Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem (J 15,7–12).
To był Jego testament i zarazem warunek wierności Jego Przymierzu. Dzięki temu dokonuje się to, o czym pisze św. Piotr w liście:
jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach (2 P 1,19).
Przemienienie było zewnętrznym znakiem przemiany, jaka musi przejść przez nasze serce.
Fragment książki Rozważania liturgiczne na każdy dzień. T. 4: Okres zwykły 12-23 tydzień
Włodzimierz Zatorski OSB – urodził się w Czechowicach-Dziedzicach. Do klasztoru wstąpił w roku 1980 po ukończeniu fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pierwsze śluby złożył w 1981 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1987 r. Założyciel i do roku 2007 dyrektor wydawnictwa Tyniec. W latach 2005–2009 przeor klasztoru, od roku 2002 prefekt oblatów świeckich przy opactwie. Autor książek o tematyce duchowej, między innymi: „Przebaczenie”, „Otworzyć serce”, „Dar sumienia”, „Milczeć, aby usłyszeć”, „Droga człowieka”, „Osiem duchów zła”, „Po owocach poznacie”. Od kwietnia 2009 do kwietnia 2010 przebywał w pustelni na Mazurach oraz w klasztorze benedyktyńskim Dormitio w Jerozolimie. Od 2010 do 2013 był mistrzem nowicjatu w Tyńcu. W latach 2013-2015 podprzeor. Obecnie pełni funkcję asystenta Fundacji Opcja Benedykta.
Fot. Kazimierz Urbańczyk
Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...
Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.
Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.
To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!
