Pycha prowadzi ostatecznie do rozpaczy, do bezradności, bo wcześniej czy później do człowieka dociera, że on sam sobie ze swoimi słabościami, ze słabościami innych ludzi, nie jest w stanie dać rady.

Czy w ogóle myśleliśmy o tym, że smutek również może być przyczyną winy moralnej, że smutek również może nieść spustoszenie w życiu, nie tylko naszym, ale i innych ludzi?

Chciwość kojarzymy głownie z kwestią posiadania pieniędzy, dóbr materialnych, ale można też ją przenieść na wymiar bardziej duchowy…

Sądzę, że można mówić zarówno o obżarstwie w sensie dosłownym, tak jak rozumiemy je intuicyjnie, jak również o obżarstwie duchowym…