Brak prawdziwego kontaktu jest cierpieniem. Można się oszukiwać, udając przed sobą i innymi, uciekając w gadaninę. Udaje się to nawet przez dłuższy czas tym, którym się w życiu powodzi. Kiedy jednak na duchowe zamknięcie nałoży się cierpienie fizyczne, choroba i często z nimi związane osamotnienie, cierpienie się wzmaga i staje się nie do zniesienia.

Właściwie trzeba powiedzieć, że Bóg nie mówi, ale milczy. Jednak Jego milczenie nie jest głuche, puste, lecz jest pełne treści, a właściwie życia. Milcząc, Bóg mówi więcej niż jest to w stanie wypowiedzieć jakakolwiek gadanina.