O własności prywatnej. Refleksje wokół rozdziałów: 33–34 „Reguły” św. Benedykta
Wszystko dla wszystkich powinno być wspólne i niechaj nikt niczego nie nazywa swoim ani za swoje nie uważa…
Jedność drogi, prawdy i życia w „Regule” św. Benedykta
Konrad Małys OSB – studiował filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim, pierwsze śluby złożył w roku 1990, święcenia kapłańskie przyjął w 1998 r.; z zamiłowania liturgista.
Zaskakujące rady świętego Benedykta
Ten, kto mniej potrzebuje, niechaj dziękuje Bogu i niech się nie smuci. Ten zaś, kto ma większe potrzeby, niech się upokorzy z powodu swej słabości, a nie wynosi z racji okazywanego mu miłosierdzia. I w ten sposób wszyscy będą w pokoju.
Źródło siły życia monastycznego
Dość często brak odpowiedzialności za wypełnienie niezbędnego obowiązku może sprawić, że stracimy z oczu niektóre wymagania wypływające wprost z potrzeb człowieka. I wtedy może się zdarzyć, że nie czyniąc nic złego, poprzestaniemy na dość ograniczonym sposobie życia rodzącym przeciętność w wymiarze ludzkim i – w konsekwencji – duchowym.
