Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa
Rdz 14,18–20; 1 Kor 11,23–26; Łk 9,11b–17
Jezus opowiadał rzeszom o królestwie Bożym (Łk 9,11).
Czym ono jest wobec trudnego doświadczenia codziennego życia? Jawi się nam jako idea wspaniałego życia kiedyś w przyszłości dla tych, którzy zasłużyli na nie przez swoją sprawiedliwość. Ale Pan Jezus nie tylko o nim opowiada, lecz także uzdrawia i daje ludziom chleb do jedzenia. Daje znaki królestwa już tutaj obecnego. Nasz dramat polega na tym, że nie widzimy obecnego królestwa. Ciągle widzimy trud i walkę, w której zwyciężają często ludzie niesprawiedliwi, a sprawiedliwi borykają się, by powiązać koniec z końcem.
Ludzie podobni do nas, mający podobne doświadczenie, poszli za Jezusem na pustkowie. Z tęsknotą oczekiwali Mesjasza, który by ich wyzwolił z niewoli i zaprowadził sprawiedliwość. I otrzymują coś, co ich zaskakuje: uwolnienie z chorób i dostatek chleba. Ale Ten, który to daje, potem usuwa się na bok i nie stara się tego więcej dawać. Czeka na coś.
Przypominają się w tym momencie słowa Ozeasza:
Chcę ją przynęcić, na pustynię ją wyprowadzić i mówić jej do serca… I stanie się w owym dniu – wyrocznia Pana – że nazwie Mnie: Mąż mój, a już nie powie: Mój Baal… I poślubię cię sobie [znowu] na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana. W owym dniu – wyrocznia Pana, odpowiem na pragnienia niebios, a one odpowiedzą na pragnienia ziemi; ziemia zaś odpowie pragnieniu zboża, wina i oliwy; a one odpowiedzą pragnieniu Jizreel. Rozsieję go po kraju, zlituję się nad Lo-Ruchamą, powiem do Lo-Ammi: Ludem moim jesteś, a on odpowie: Mój Boże! (Oz 2,16.18.21–25).
Bóg czeka, aby człowiek zobaczył Jego miłość i na tę miłość odpowiedział. Królestwo Boże nie polega na obfitości jedzenia i innych dóbr, ale na tajemnicy wzajemnego obdarowania – nie czymś, lecz sobą. Rozmnożenie chleba na pustyni było znakiem, wskazującym na doświadczenie Izraela z okresu wędrówki po pustyni i żywienia go tajemniczym chlebem: manną. Był to dla Izraela czas wyjątkowej bliskości Boga. Przypominając to doświadczenie, Pan Jezus wskazywał jednocześnie na podobną bliskość Boga w chwili rozmnożenia chleba. Ale ani manna na pustyni, ani rozmnożony chleb nie były pokarmem z nieba, który dawał pełnię życia i bliskości Boga. Okazuje się, że Bóg pragnął czegoś o wiele większego, czegoś, co całkowicie przekraczało ludzkie wyobrażenia: pragnął podzielić się z człowiekiem sobą samym. Do tego jednak potrzeba było, by człowiek potrafił ten dar przyjąć i na niego odpowiedzieć podobnym darem z siebie, co wspaniale zapowiada Ozeasz. Bóg, obdarzając człowieka miłością do końca, pragnie miłości ze strony człowieka.
To jest Ciało moje za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę … Ten Kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę (1 Kor 11,24n).
Uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej wypowiada tę ogromną tajemnicę Bożej miłości do nas. Jest jednocześnie manifestacją naszej miłości do Niego.
Fragment książki Rozważania liturgiczne na każdy dzień. T. 3: Okres zwykły 1-11 tydzień
Włodzimierz Zatorski OSB – urodził się w Czechowicach-Dziedzicach. Do klasztoru wstąpił w roku 1980 po ukończeniu fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pierwsze śluby złożył w 1981 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1987 r. Założyciel i do roku 2007 dyrektor wydawnictwa Tyniec. W latach 2005–2009 przeor klasztoru, od roku 2002 prefekt oblatów świeckich przy opactwie. Autor książek o tematyce duchowej, między innymi: “Przebaczenie”, “Otworzyć serce”, “Dar sumienia”, “Milczeć, aby usłyszeć”, “Droga człowieka”, “Osiem duchów zła”, “Po owocach poznacie”. Od kwietnia 2009 do kwietnia 2010 przebywał w pustelni na Mazurach oraz w klasztorze benedyktyńskim Dormitio w Jerozolimie. Od 2010 do 2013 był mistrzem nowicjatu w Tyńcu. W latach 2013-2015 podprzeor. Pełnił funkcję asystenta Fundacji Opcja Benedykta. Zmarł 28 grudnia 2020 r.
Fot. Krzysztof Torbus
Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...
Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.
Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.
To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!
