Wielu władców zmusza do podejmowania ohydnych i psujących duszę działań. Nie panują jednak nad duszą, która została stworzona wolną. Krępują ciało, ale nie wybór, którego panem, za sprawą Boga Stwórcy, jest człowiek rozumny. I to On jest silniejszy niż wszelka władza, przymus i moc / Pseudo-Antoni Wielki, Naszego w gronie świętych Ojca Antoniego Wielkiego pouczenia o zachowaniu ludzi i właściwym sposobie postępowania, [w:] Pseudo-Antoni Wielki. Izajasz Anachoreta. Wybór tekstów z I tomu Filokalii, przekład: C. Dobak, redakcja, komentarze i słownik: S. Hiżycki OSB, Wyd. Tyniec, Kraków 2017, s. 56-57 /.
Pseudo-Antoni porusza znaczenie władzy w życiu ludzkim i społecznym. Nie ukazuje jej w pozytywnym świetle. Wskazuje, że może ona zmuszać „do podejmowania ohydnych i psujących duszę działań”. Pan Jezus mówił w podobnym tonie: władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą (Mt 20,25-26).
Święty Paweł z kolei powiedział, że źródłem wszelkiej władzy w odniesieniu do człowieka jest sam Stwórca (por. Rz 13,1: Nie ma bowiem władzy, która by nie pochodziła od Boga). Na tej podstawie można stwierdzić, że każda władza ludzka, w tym także władza kościelna, ma swe źródło w Bogu. Wydaje się pewne, że aby uznać, że władza świecka pochodzi od Boga, to musi ona być wybrana zgodnie z prawem i nie może się zdegenerować w czasie pełnienia swoich zadań.
Pseudo-Antoni wskazuje jeszcze na jeden aspekt władzy, który jest bardzo istotny – panowanie nad duszą. Żadna władza tego nie potrafi uczynić. Wynika to z wolności duszy. Została ona stworzona bezpośrednio przez Boga jako wolna. W związku z tym, nikt z ludzi, bez względu na to, jak wielką władzę by posiadał, może nad nią zapanować. To stanowi zarazem o wolności człowieka i jego zdolności do dokonywania suwerennych wyborów.
Jeżeli zaś wszelka władza pochodzi od Boga, to On jest powyżej niej. O tym też mówi Pseudo-Antoni: „On jest silniejszy niż wszelka władza, przymus i moc”. W Nim zatem istnieje źródło władzy i panowania, wolności i mocy. On jest Panem całego stworzenia, Bogiem wszechmocnym.
Wezwanie klasyczne modlitwy Jezusowej zaczyna się od słów Panie Jezu Chryste… słowo Panie wskazuje nie tylko na Bóstwo Chrystusa, ale także na Jego panowanie. On jest Panem Kosmosu. Modlitwa Jezusowa zatem kieruje człowieka ku źródle istnienia i najwyższej władzy, a zarazem największej wolności! Pozwala zachować duszę człowieka w pełni wolną, ale także podporządkowaną Bogu.
Brunon Koniecko OSB – urodził się w 1983 r. w Białymstoku. Jest absolwentem administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Od 2012 profes opactwa tynieckiego. W latach 2011-2016 pracował w Wydawnictwie Benedyktynów Tyniec. Od 2015 r. jest sekretarzem kapituły klasztoru tynieckiego. Prowadzi rekolekcje „Oddychać Imieniem. Modlitwa Jezusowa” w Tyńcu. Autor książek: Medytować to…, Nie żartujcie sobie z Bóstwa!, Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem
Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...
Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.
Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.
To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!