Dobro rozbraja ludzką nieżyczliwość
Chrześcijanie nigdy nie powinni zapominać, że są sługami Ewangelii. O sobie, o doznanych własnych przykrościach mogą zapomnieć, a nawet powinni zrobić to szybko, ale o obowiązku przekazywania Ewangelii nigdy zapominać im nie wolno i do jej głoszenia muszą być gotowi w każdej chwili – i wobec każdego człowieka.
Głos ludzki musi umrzeć i oczyścić się w milczeniu
Duch Święty zszedł i powstało życie wspólne. On daje zdolność scalania. Utrzymanie życia wspólnego jest triumfem nad rozdarciem w świecie. Dlatego też Kościół ceni je wysoko.
Nie można głosić religii nadziei, będąc przywiązanym do dóbr i do rozkoszy tej ziemi…
Autentycznych uczniów Chrystusa można poznać po charakterystycznej delikatności sumienia, jeśli chodzi o stosunek do dóbr materialnych.
Na tej drodze doszedł do załamania się niejeden atleta pustyni…
Problem umartwienia zewnętrznego nie jest wcale łatwy do należytego rozwiązania. Stosunkowo łatwo jest go rozwiązać, gdy chodzi o rzeczy, których można się wyrzec całkowicie.
