Umieszczony przez 10:26 Duchowość monastyczna

Wziąć krzyż, to znaczy zacząć żyć

Św. Benedykt mówi, że przez cierpliwość mamy stać się uczestnikami Męki Chrystusowej i tak zasłużyć na udział w Jego Królestwie. Medytując na ścieżkach XIV stacji, które przeszedł dla nas Pan, prośmy Go o dar cierpliwości, niech przez niego da nam udział w swojej Męce i swoim Życiu.

Św. Benedykt mówi, że przez cierpliwość mamy stać się uczestnikami Męki Chrystusowej i tak zasłużyć na udział w Jego Królestwie. Medytując na ścieżkach XIV stacji, które przeszedł dla nas Pan, prośmy Go o dar cierpliwości, niech przez niego da nam udział w swojej Męce i swoim Życiu.

Stacja I. Pan Jezus na śmierć skazany

Ażeby zacząć rozumieć, kim jest Chrystus, potrzeba czasu, cierpliwości i nade wszystko miłości. Piłatowi tego wszystkiego zabrakło, podobnie jak uczonym w Piśmie. Aby zacząć rozumieć, kim są ludzie wokół nas, potrzeba czasu, miłości i cierpliwości. Prośmy Pana, który z miłością i cierpliwością słuchał wyroku Piłata, aby te dary nam dał.

Stacja II. Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona

Wziąć krzyż, to znaczy zacząć żyć. Jak długo człowiek nie akceptuje tego, kim jest, jak długo czeka na cudowną zmianę, która nagle uporządkuje jego życie – nie bierze krzyża i nie chce żyć. Pan Jezus nie czekał, aż świat się nawróci a Piłat uzna swoją winę. Uczynił to, co trzeba, uczynił to, co mógł: wziął swój krzyż, żył i zbawił cały świat.

Stacja III. Pan Jezus upada pod krzyżem po raz pierwszy

Upadek kojarzy się ze słabością. Jezus na drodze krzyżowej obraca nasze myślenie na opak: upadek, to moment, w którym człowiek pokazuje na czym mu naprawdę zależy – co zrobisz, kiedy upadniesz? Dokąd się zwrócisz? Starczy ci cierpliwości, żeby dalej iść do celu? Jezus wstaje – bo pragnie zbawienia świata.

Stacja IV. Pan Jezus spotyka swoją Matkę

Tyle narzeka się na przerost kultu maryjnego. Nie wdawajmy się w dyskusje tego typu. Stacja IV mówi nam o Maryi esencję: to matka, która zawsze jest przy dziecku i zawsze kocha. I robi, co może. Jest więc i przy mnie, kocha mnie takiego jakim jestem i pomoże mi, jak mama, w drodze do nieba.

Stacja V. Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż

Jezus słabnie. Krwawi. Poci się. Nie ma sił. Cóż to za Zbawiciel, który nie jest w stanie iść o własnych siłach. To nasz Zbawiciel, podobny do nas we wszystkim z wyjątkiem grzechu. Nie mogąc iść naprzód, korzystając z pomocy niechętnego mu człowieka Jezus pokazuje nam, jakie cuda działa cierpliwość, działanie w świecie, który został nam dany.

Stacja VI. Weronika ociera twarz

Weronika mówi nam, że niewiele nie znaczy mało. Każdy może coś zrobić, nic nas nie zwalnia nawet od drobiazgu, odrobiny dobra, która jest w naszym zasięgu. Cierpliwość wydaje się nam błaha, za mało gorąca, za bardzo powściągliwa. Tymczasem cierpliwość okazywana sobie, bliźnim, czasem Bogu, to czas, który pozwala dojrzeć temu, co najbardziej istotne.

Stacja VII. Pan Jezus upada pod krzyżem po raz drugi

Drugi upadek Jezusa prowadzi nas coraz bliżej krzyża, coraz bliżej naszego zbawienia. Czy mamy siłę, aby patrząc na Jezusa leżącego w pyle drogi odnaleźć w sobie nadzieję do powstania z naszego upadku, do przełamania naszych słabości, do ponownego cierpliwego wyruszenia w drogę, która prowadzi do nieba?

Stacja VIII. Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty

Pociecha to nie tylko otarcie łez, ale przede wszystkim przywrócenie nadziei. Jezus przywraca nadzieję, daje siłę, aby skonfrontować się z tym, co trudne. Bez nadziei taka postawa nie jest możliwa. Patrzymy na Umęczonego Pana, patrzymy na Ukrzyżowanego i wiemy, że jest to znak nadziei, nadziei na nasze nawrócenie.

Stacja IX. Pan Jezus upada po raz trzeci

Życie z ludźmi może pozbawiać siły. Rozmowy z innymi, mogą nas zniechęcać. Jezus bierze na siebie relację ze wszystkimi ludźmi, wszystkich czasów, aby w swym sercu zanieść ich na krzyż i dać im zbawienie. I my jesteśmy w tym sercu, i my jesteśmy winni kolejnego upadku Pana.

Stacja X. Pan Jezus z szat obnażony

Obnażenie Jezusa z szat miało pokazać przewagę oprawców, tymczasem na zawsze stało się objawieniem czystej miłości Jezusa. Czystej – bezinteresownej. Jezus kocha nas – po prostu, chce jedynie, abyśmy Go kochali. Dlatego daje nam swoje Ciało w Świętej Eucharystii i nie ustanie w proszeniu o naszą miłość.

Stacja XI. Pan Jezus do krzyża przybity

Pan Jezus zostaje zawieszony między niebem i ziemią. Patrzy w górę, modli się do Ojca, za nas wszystkich. Modlitwa jest często wyrazem cierpliwości, jest wyrazem wiary, że Bóg jest mocniejszy, że może wszystko, że jest większy niż nasza zawodność i jedyne, co warto w życiu, to kochać. Czasem aż do utraty tchu – jak Ukrzyżowany.

Stacja XII. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

Śmierć oznacza koniec. A tutaj oznacza początek. Od chwili, kiedy wydał ostatnie tchnienie, wszystko zaczęło się na nowo. Już teraz nie ma siły, która mogłaby oddzielić nas od Boga – poza naszą ułomną wolą. Przebite serce Pana jest wiekuistym dowodem miłości, która nie cofnęła się przed największą ofiara, aby wszystkich pociągnąć ku sobie.

Stacja XIII. Pan Jezus zdjęty z krzyża

Zdjęcie z krzyża jest dowodem miłości: Józefa, zapewne Jana, Nikodema, miłości Matki. I my chcemy uczestniczyć w tej miłości, nie zaniedbujmy zatem nawet drobnych, pozornie niewiele znaczących gestów miłości wobec tych, którzy są najbliżej. Nasze małe zdjęcia z krzyża…

Stacja XIV. Pan Jezus złożony w grobie

Zmarłych pogrzebać… Nasza troska o ciała zmarłych, o tych, którzy są w czyśćcu wiąże się bezpośrednio z tą stacją. Chcemy tak wyrazić wiarę w ciała zmartwychwstanie. Chcemy pomóc tym, którzy pomocy potrzebują. Mamy nadzieję, że i nam również ktoś kiedyś okaże podobne miłosierdzie.


Szymon Hiżycki OSB (ur. w 1980 r.) studiował teologię oraz filologię klasyczną; odbył specjalistyczne studia z zakresu starożytnego monastycyzmu w kolegium św. Anzelma w Rzymie. Jest miłośnikiem literatury klasycznej i Ojców Kościoła. W klasztorze pełnił funkcję opiekuna ministrantów, duszpasterza akademickiego, bibliotekarza i rektora studiów. Do momentu wyboru na urząd opacki był także mistrzem nowicjatu tynieckiego. Autor książki na temat ośmiu duchów zła Pomiędzy grzechem a myślą oraz o praktyce modlitwy nieustannej Modlitwa Jezusowa. Bardzo krótkie wprowadzenie.


Fot. Marcin Marecik

(Visited 1 383 times, 1 visits today)


Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...

Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.

Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.

To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!

Zamknij