Czy ktoś ze starszych pamięta, że na Zielone Świątki przystrajano domy tatarakiem? Przynosiło się tego całe naręcza z nadbrzeżnych szuwarów i potem całe ulice były zielone i aż pachniały tatarakiem… A potem było Święto Ludowe. Rolnicy w założeniu mieli być skolektywizowani czyli skołchozowani, ale w Polsce to się nie bardzo udawało. Było za to sporo PGR-ów czyli Państwowych Gospodarstw Rolnych. Ale przez władze wieś była fetowana, bo przecież państwo miało być robotniczo-chłopskie. Były więc wiece, pochody, festyny i flagi zielone obok czerwonych i biało-czerwonych. A Kościół nieustanne obchodził Pięćdziesiątnicę. Siedem tygodni od Zmartwychwstania i pięćdziesiątego dnia – Zesłanie Ducha Świętego. Jezus obiecał apostołom, że Duch Święty wszystko im przypomni i wszystkiego nauczy. Także i nam, Jego uczniom, napełnionym Duchem Bożym w sakramencie bierzmowania przypomina i nas poucza. Że Bóg jest Stworzycielem wszystkich rzeczy, Panem życia od poczęcia do naturalnej śmierci i Ojcem Miłosiernym. Że po grzechu pierwszych ludzi zesłał swego Syna Jezusa, Zbawiciela Odkupiciela, który przez Mękę okrutną i śmierć uwolnił nas z mocy grzechu i umożliwił wejście do Nieba. Że przez Eucharystię trwa w Kościele, zgromadzeniu wiernych aż do końca świata. Wzywa do uczty, Mszy świętej, szczególnie w niedzielę i święta, a nie skorzystanie z Jego zaproszenia jest wielką zniewagą Boga i odcięciem się od źródła łaski. Każe siebie widzieć w każdym człowieku i kochać bliźniego, jak siebie samego.
I przypomina nam o tym słowami św. Jana Pawła II:
„Czy można odepchnąć to wszystko? Czy można powiedzieć „nie”? Czy można odrzucić Chrystusa i wszystko to, co On wniósł w dzieje człowieka?
Oczywiście, że można. Człowiek jest wolny. Człowiek może powiedzieć Bogu: nie. Człowiek może powiedzieć Chrystusowi: nie. Ale — pytanie zasadnicze: czy wolno? I w imię czego „wolno”? Jaki argument rozumu, jaką wartość woli i serca można przedłożyć sobie samemu i bliźnim, i rodakom, i narodowi, ażeby odrzucić, ażeby powiedzieć „nie” temu, czym wszyscy żyliśmy przez tysiąc lat?! Temu, co stworzyło podstawę naszej tożsamości i zawsze ją stanowiło”..
Ano właśnie, nasz papież. Popatrzmy w swoje wnętrze wokół siebie, co z tego zostało?.
Duchu Święty, przyjdź!
Bez Twojego tchnienia, cóż jest wśród stworzenia, jeno ból i nędze.
Fragment książki Przestań narzekać, zacznij żyć. Część 4
Leon Knabit OSB – ur. 26 grudnia 1929 roku w Bielsku Podlaskim, benedyktyn, w latach 2001-2002 przeor opactwa w Tyńcu, publicysta i autor książek. Jego blog został nagrodzony statuetką Blog Roku 2011 w kategorii „Profesjonalne”. W 2009 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Fot. Robert Krawczyk
Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...
Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.
Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.
To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!
