XIV Niedziela Zwykła
Ez 2,2–5; 2 Kor 12,7–10; Mk 6,1–6
Ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny (2 Kor 12,10).
Zasadniczy motyw dzisiejszych czytań obejmuje dramat proroka i dramat jego odbioru przez społeczność ludu Bożego. Prorok Ezechiel jest wysłany przez Boga do Izraela uprowadzonego do Babilonu. Warto sobie zdawać sprawę z ogólnie wówczas przyjmowanego przekonania, że klęska narodu podbitego oznaczała jednocześnie klęskę jego bogów. Bogowie okazali się nie dość silni, by obronić naród, którym się opiekowali. Było to przekonanie powszechne w ówczesnym świecie i Izraelitom także nasuwał się taki wniosek. Zostali pokonani przez Chaldejczyków, to znaczy ich Bóg nie dał im obrony, a zatem był słabszy od bogów babilońskich, od Marduka, ich boga naczelnego.
I w takiej sytuacji został posłany Ezechiel, młody wówczas człowiek, do wygnańców, aby ich wzywać do opamiętania się, do nawrócenia. Bóg zresztą mu zapowiedział, że serca Izraelitów są zatwardziałe. Ale przynajmniej powinni wiedzieć, że jest wśród nich prorok. Zdumiewa nas „mała skuteczność” działania Bożego. Dlaczego Bóg dopuszcza taką zatwardziałość ludzkiego serca?
Sytuacja była jeszcze bardziej dramatyczna w przypadku Pana Jezusa w Nazarecie, samego Syna Bożego, który przyszedł do swoich. Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony (Mk 6,4) – powiedział do rodaków. I nie mógł tam zdziałać żadnego cudu, jedynie na kilku chorych położył ręce i uzdrowił ich (Mk 6,5). To, co bliskie, wydaje się swojskie i nie dziwi, nie wskazuje na misterium. Na kogoś czy coś nowego łatwiej spojrzeć inaczej, zobaczyć czy domyślić się działania Boga. Ale ktoś, kogo dobrze znamy? Cóż może nam powiedzieć? Dlatego też tak trudno uwierzyć w proroka ze swego domu. Natomiast ogromną prawdą stale do odkrycia przez nas jest to, że Bóg jest bliski i dlatego przemawia w bliskości, przez najbliższych. Właśnie w najbliższych przemawia do nas najbardziej żywo, przemawia do nas osobiście. Można uciekać od Niego w nieustanne poszukiwanie Go gdzieś „tam”. A On jest zawsze „tu i teraz dla mnie”, Jestem, który Jestem, Bóg żywy.
Szukanie Boga gdzieś daleko i w sytuacjach nadzwyczajnych, w szczególnych okolicznościach, sytuacjach, jakie sobie tylko moglibyśmy wyobrazić, jest formą zatwardzenia serca. Z tym spotkał się Pan Jezus i z tym spotykamy się nieustannie. Bóg jest dla nas tu i teraz albo Go nie ma dla nas w ogóle. Hodujemy w sobie jedynie Jego wyobrażenie.
Fragment książki Rozważania liturgiczne na każdy dzień. T. 4: Okres zwykły 12-23 tydzień
Włodzimierz Zatorski OSB – urodził się w Czechowicach-Dziedzicach. Do klasztoru wstąpił w roku 1980 po ukończeniu fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pierwsze śluby złożył w 1981 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1987 r. Założyciel i do roku 2007 dyrektor wydawnictwa Tyniec. W latach 2005–2009 przeor klasztoru, od roku 2002 prefekt oblatów świeckich przy opactwie. Autor książek o tematyce duchowej, między innymi: “Przebaczenie”, “Otworzyć serce”, “Dar sumienia”, “Milczeć, aby usłyszeć”, “Droga człowieka”, “Osiem duchów zła”, “Po owocach poznacie”. Od kwietnia 2009 do kwietnia 2010 przebywał w pustelni na Mazurach oraz w klasztorze benedyktyńskim Dormitio w Jerozolimie. Od 2010 do 2013 był mistrzem nowicjatu w Tyńcu. W latach 2013-2015 podprzeor. Pełnił funkcję asystenta Fundacji Opcja Benedykta. Zmarł 28 grudnia 2020 r.
Fot. Kazimierz Urbańczyk
Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...
Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.
Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.
To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!
