Pomyślność na tym świecie jest naszym zasadniczym zatroskaniem. Zobaczmy, jakie życzenia sobie wzajemnie składamy: życzę ci szczęścia, zdrowia, pomyślności, długiego życia, realizacji twoich planów… Wszystko to krąży wokół naszego życia tu na ziemi.

Szukanie Boga gdzieś daleko i w sytuacjach nadzwyczajnych, w szczególnych okolicznościach, sytuacjach, jakie sobie tylko moglibyśmy wyobrazić, jest formą zatwardzenia serca. Z tym spotkał się Pan Jezus i z tym spotykamy się nieustannie.

Przykazania, jakie nam daje, nie stanowią narzuconych nam ograniczeń, ale są mądrymi wskazaniami, jak dojść do pełni życia. Punktem wyjścia do pójścia za Chrystusem jest pragnienie pełni życia.

Nasz wysiłek nie jest bezsensowny, bo wszystko niesiemy przed oblicze Boga. On będzie nas sądził z tego, czym ten nasz trud był: czy był ofiarą miłości, czy jedynie pogonią za własnym zadowoleniem, próżną chwałą.