Przez wieki człowiek czcił góry, albo jako samoistne bóstwa, albo przynajmniej jako mieszkania bogów. Mali, ruchliwi, gadatliwi, stajemy do dziś jeszcze w postawie czci wobec milczącego bezruchu skalnego olbrzyma. To wynika po prostu z kontrastu między nim a nami.
Ogrom: jakże to nas zarazem poniża i uszczęśliwia, ta konieczność zobaczenia siebie jako śmiesznej drobiny, a zarazem możliwość nasycenia oczu wielkością rzeczywistą. Pełznąc po zboczu w połowie wysokości jednej góry i wpatrując się poprzez szeroką przestrzeń doliny w drugą, widzimy siebie w skali rzeczy stworzonych lepiej, niż kłębiąc się po miastach w jednorodnym z nami tłumie. Słuchamy ciszy skał, wiedząc doskonale, że to wcale nie jest milczenie; albo rzeczywiście ma miejsce jakaś wibracja tuż poza linią graniczną naszego słuchu, albo działa sugestia – wrażenie wzroku jest tak intensywne, że i słuch zdaje się coś odbierać – w każdym razie jesteśmy przekonani, że to nie góry są nieme, a najwyżej my głusi. Podobnie jest i z tym rzekomym bezruchem: przecież ta góra mogłaby pędzić gdzieś razem z nami, a my byśmy tego nawet nie zauważyli.
Fanatycy gór pytają czasem, czy będą góry w raju, bo inaczej cóż by to był za raj? (Mści się tu tradycyjny w naszej ikonografii wizerunek płaskiego ogrodu w Mezopotamii.) A przecież jeśli stworzenie jest przypowieścią o Stwórcy, to niewątpliwie te ziemskie, stworzone, kamienne góry są nam dane jako obraz i symbol nieskończonego majestatu Stwórcy. W niebie więc będzie coś więcej niż góry: będzie ta Rzeczywistość, której one są zaledwie cieniem.
Fragment książki Jednego potrzeba. Refleksje biblijne
Małgorzata (Anna) Borkowska OSB, ur. w 1939 r., benedyktynka, historyk życia zakonnego, tłumaczka. Studiowała filologię polską i filozofię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, oraz teologię na KUL-u, gdzie w roku 2011 otrzymała tytuł doktora honoris causa. Autorka wielu prac teologicznych i historycznych, felietonistka. Napisała m.in. nagrodzoną (KLIO) w 1997 roku monografię „Życie codzienne polskich klasztorów żeńskich w XVII do końca XVIII wieku”. Wielką popularność zyskała wydając „Oślicę Balaama. Apel do duchownych panów” (2018). Obecnie wygłasza konferencje w ramach Weekendowych Rekolekcji Benedyktyńskich w Opactwie w Żarnowcu na Pomorzu, w którym pełni funkcję przeoryszy.
Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...
Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.
Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.
To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!
