Umieszczony przez 10:05 Duchowość monastyczna

Przedsmak życia kontemplacyjnego

Do tej szczęśliwości, na którą należy sobie zasłużyć, tęskni ten, kto kontemplując rzeczy przyszłe wyrzeka się teraźniejszych.

1. Do tej szczęśliwości, na którą należy sobie zasłużyć, tęskni ten, kto kontemplując rzeczy przyszłe wyrzeka się teraźniejszych. Na ową wyżynę boskiej kontemplacji wznosi się on od zajęć codziennych, stanowiących dla pragnących życia doskonałego wielokrotnie przeszkodę w doskonaleniu, i pokonuje przy tym namiętności swego ciała. Zbliża się on do owych niebieskich [rzeczywistości] gardząc tym wszystkim, co nawet dusze zdawać by się mogło już uświęcone najczęściej porywa, ku bieżącym [troskom]. [Rzeczy] boskie stają się mu tym bliższe, im wyżej wzniesie się pragnieniem doskonałości nad to wszystko, co ludzkie. Jeżeli życie kontemplacyjne przedłoży w sposób całkowicie dobrowolny nad złudne zaszczyty, ulotne bogactwa i przemijające zadowolenie, to może być pewny, że otrzyma – jako nagrodę od Boga – prawdziwe zaszczyty, trwałe bogactwa i wieczne zadowolenie.

Będzie to miało miejsce wtedy, gdy dojdzie do pełnej doskonałości cnoty kontemplacji w owym szczęśliwym życiu, gdzie się ma zamiar znaleźć. Bo istotnie, czy może być ktoś bardziej uhonorowany niż ten, którego łaska Boża uszczęśliwi godnością równą anielskiej? Czy jest ktoś bogatszy niż ten, kto zostanie ubogacony w szczęście królestwa niebieskiego, w stopniu niemożliwym do opisania? Ale, czy nawet może być radość większa od boskiej kontemplacji, napełniającej [już tutaj] prawdziwie jej pragnącego nieprzemijalną słodyczą przyszłej nagrody? Życie kontemplacyjne samym rozpamiętywaniem dóbr przyszłych napełnia radością swoich miłośników już tutaj, a tych, którzy się mu oddadzą całym sercem, tak jak to jest tylko możliwe w tym życiu, oświeca darem duchowej mądrości. Rozpala też chęcią zdobywania doskonałości [umożliwiającej] ową pełnię boskiej wizji. Wszystkich zabiegających o sprawy nieba ożywia nadzieja oglądania w pełnym objawieniu się tego, co teraz dostrzegają w sposób niejasny i niedoskonały.


Fragment publikacji O życiu kontemplacyjnym


Julian Pomeriusz, żył w drugiej połowie V wieku i zmarł na początku VI wieku. Urodził się w Afryce, a wykształcenie odebrał w Galii. Autor wielu dzieł, w tym najbardziej popularnego pt. O życiu kontemplacyjnym, kompendium wiedzy ascetycznej i teologicznej. Pomimo upływu wieków, Pomeriusz i jego dzieła nadal inspirują i stanowią cenne źródło wiedzy o życiu duchowym i teologii wczesnego chrześcijaństwa.


Fot. Marcin Marecik / Na zdjęciu: fragment polichromii z kaplicy Opactwa Benedyktynów w Tyńcu. Autor polichromii: Michał Szwarc.

(Visited 419 times, 1 visits today)


Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...

Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.

Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.

To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!

Zamknij