W zbiorze apoftegmatów abba Makary opowiada, że pewnego razu znalazł czaszkę i zapytał ją, kim była. Czaszka odpowiedziała, że należała do kapłana pogańskiego i że teraz cierpi, ale dzięki modlitwom abba Makarego doznaje pewnej ulgi.
W świecie Ojców Pustyni nawet czaszka porzucona na pustyni staje się narzędziem objawienia. Spotkanie abba Makarego z głosem zmarłego nie miało wzbudzić lęku, ale wytrącić z obojętności. Ojcowie uczyli, że modlitwa nie zna granic czasu ani śmierci – może dotykać tajemnic dusz ukrytych przed ludzkim wzrokiem. Refleksja nad losem innych prowadzi do pokory wobec własnego życia. Bo jeśli nawet modlitwa pustelnika może rozświetlić czyjąś ciemność, to jak wielka jest odpowiedzialność tych, którzy trwają przed Bogiem w milczeniu i prostocie?
— Refleksja została opracowana na podstawie publikacji Apoftegmaty Ojców Pustyni, tom 1. Teksty źródłowe i opracowania znajdziesz w księgarni internetowej, w dziale Apoftegmaty Ojców Pustyni.
W Filokalii św. Marek Asceta podkreśla, że nie można łączyć prawdziwej wiary z poleganiem na własnych zasługach. Uczy, że zbawienie nie jest wynikiem rachunku uczynków, ale odpowiedzią serca na łaskę Boga. Kto sądzi, że sprawiedliwość zdobywa się przez własne wysiłki, ten nie poznał jeszcze głębi miłosierdzia. Asceza bez pokory staje się pychą w przebraniu. Dopiero gdy człowiek uzna swoją słabość, może złożyć wszystko w ręce Boga – i właśnie w tym zawierzeniu rodzi się prawdziwa wolność. Pokora nie umniejsza człowieka, lecz otwiera go na nieskończoną miłość, która zbawia.
— Refleksja została opracowana na podstawie publikacji Filokalia, tom 1. Teksty źródłowe znajdziesz w księgarni internetowej, w serii Źródła Monastyczne.
Reguła św. Benedykta ukazuje, że duchowy rozwój nie polega na nieustannym wzroście w sile, lecz raczej w pokorze. Wskazując dwanaście stopni tej cnoty, św. Benedykt nie buduje teoretycznego ideału – on opisuje drogę, która zaczyna się od bojaźni Bożej, a kończy na miłości, która usuwa lęk. Pokora nie jest rezygnacją z godności, lecz postawą człowieka, który żyje w prawdzie przed Bogiem. „[…] zawsze niech ma spuszczoną głowę i oczy skierowane ku ziemi” – pisze autor Reguły – nie po to, by się umniejszać, ale by stale pamiętać, że wszystko pochodzi od Boga. Kto przyjmuje tę prawdę, ten już nie musi niczego udowadniać. W ciszy i prostocie staje się wolny, gotów kochać „z przyzwyczajenia, niejako w sposób naturalny”.
— Refleksja została opracowana na podstawie publikacji Reguła św. Benedykta. Teksty źródłowe i opracowania znajdziesz w księgarni internetowej, w dziale Święty Benedykt z Nursji i jego “Reguła”.
Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...
Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.
Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.
To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!
