Umieszczony przez 11:13 Ojcowie pustyni

Zalać się łzami przed Bogiem

Czytając pisma Ojców poświęcone modlitwie bardzo często możemy natrafić na fragmenty, które mówią o łzach; czasem możemy spotkać się z kategorycznym wręcz nakazem, aby z powodu naszych grzechów zalewać się łzami…

Nade wszystko módl się o dar łez, abyś przez skruchę zniszczył właściwą twej duszy zatwardziałość, a po wyznaniu – wbrew sobie – nieprawości przed Panem otrzymasz od Niego przebaczenie. (Ewagriusz z Pontu, O modlitwie 5)

Czytając pisma Ojców poświęcone modlitwie bardzo często możemy natrafić na fragmenty, które mówią o łzach; czasem możemy spotkać się z kategorycznym wręcz nakazem, aby z powodu naszych grzechów zalewać się łzami, lub, jak w przypadku naszego tekstu, aby prosić Boga o dar łez.

To dzisiejsze zalecenie Ewagriusza możemy wyobrazić sobie jak zapis kolejnych kroków stawianych przez nas na drodze życia duchowego: dar łez – skrucha – zniszczenie zatwardziałości – wyznanie nieprawości – przebaczenie. Aby zgodzić się z Ewagriuszem i jego propozycją, trzeba wpierw uznać, że istotnie mamy Boga i ludzi za co przepraszać, jest za co zalać się łzami. Zwróćmy jednak uwagę na daleko idący praktyczny charakter wskazówki mistrza z Pontu: człowiek płacze, aby zapoczątkować proces mający nas doprowadzić do pojednania z Bogiem. Nie jest to płacz histeryka, to są łzy człowieka, który odkrywa jak głęboko zranił dobrego Boga i swych bliźnich.

Ta świadomość grzechu jest znakiem bliskości Stwórcy – tylko ten, kto Go kocha, widzi grozę zła i niebezpieczeństwo grzechu. Murem między nami a Zbawicielem są nie tyle złe czyny, ile raczej nasza zatwardziałość, przejawiająca się na dwa sposoby: niechęci nazwania grzechu grzechem i zatajaniu przed Bogiem naszych złych pragnień. Łzy kruszą tę grubą skorupę i prowadzą do jeszcze większej jedności, wyznanie win, pokus i złudnych pragnień i do ścisłego zespolenia się ze Stwórcą. Przed spowiedzią pomyślmy o tym aspekcie wyznania naszych grzechów.

Skrucha to jest pewien styl życia. Dobrze, aby na stałe zamieszkała w naszym myśleniu.


Fragment książki Zrozumieć Ojców Pustyni. Wprowadzenie do lektury apoftegmatów


Szymon Hiżycki OSB (ur. w 1980 r.) studiował teologię oraz filologię klasyczną; odbył specjalistyczne studia z zakresu starożytnego monastycyzmu w kolegium św. Anzelma w Rzymie. Jest miłośnikiem literatury klasycznej i Ojców Kościoła. W klasztorze pełnił funkcję opiekuna ministrantów, duszpasterza akademickiego, bibliotekarza i rektora studiów. Do momentu wyboru na urząd opacki był także mistrzem nowicjatu tynieckiego. Wykłada w Kolegium Teologiczno-Filozoficznym oo. Dominikanów. Autor książki na temat ośmiu duchów zła Pomiędzy grzechem a myślą oraz o praktyce modlitwy nieustannej Modlitwa Jezusowa. Bardzo krótkie wprowadzenie.


Fot. Ewa Natkaniec

(Visited 2 410 times, 1 visits today)


Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...

Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.

Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.

To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!

Zamknij