Umieszczony przez 10:21 Notatki, Nowości i recenzje

Znicz płonie. Ale czy ktoś jeszcze pamięta dlaczego?

Czy nasze duchowe życie – życie wspólnot, Kościołów, wspólnot zakonnych, ale i każdego z nas osobno – nie przypomina czasem tego płonącego znicza? Czy trwamy w praktykach, których sens kiedyś był oczywisty, ale dziś już tylko „się je robi”?

Na wschodnim brzegu wyspy płonął znicz. Od niepamiętnych czasów. Każdy wiedział, że jego ogień jest święty. Że pali się na cześć Tego, który ma powrócić. Że trzeba go doglądać, przekazywać ogień, uczyć dzieci, jak go chronić. I tak robiono. Pokolenie za pokoleniem. Ale nikt już nie zadawał pytania najprostszego: dlaczego właściwie to robimy? I kim właściwie jest Ten, na którego czekamy?

W książce Gar’Ingawi. Wyspa Szczęśliwa s. Małgorzata Borkowska OSB przedstawia poruszający obraz świata, w którym forma przetrwała, ale treść się ulotniła. Nadzieja nie została porzucona gwałtownie – ona się po prostu wypaliła. Tak, jak wypala się knot w lampie, gdy zabraknie oliwy. Znicz wciąż płonie, ale światło przestało wskazywać drogę. Zostało tylko ciepło przyzwyczajenia.

Właśnie w tym tkwi dramat mieszkańców Gar’Ingawi. Trwają w oczekiwaniu, które dawno już oderwało się od pamięci. Ich nadzieja zamienia się w rytuał, rytuał w tradycję, tradycja w mechaniczne powtarzanie. A gdy w końcu „ktoś” przychodzi – milczący, obcy, pozbawiony prawdziwej tożsamości – witają go z entuzjazmem. Nie dlatego, że Go rozpoznali. Ale dlatego, że spełnia ich oczekiwania… choć nie spełnia Obietnicy.

Czy nasze duchowe życie – życie wspólnot, Kościołów, wspólnot zakonnych, ale i każdego z nas osobno – nie przypomina czasem tego płonącego znicza? Czy trwamy w praktykach, których sens kiedyś był oczywisty, ale dziś już tylko „się je robi”? Czy pamiętamy jeszcze, na Kogo czekamy? A może, jak mieszkańcy Wyspy Szczęśliwej, dawno już przestaliśmy pytać – i po prostu chcemy, by ktoś przyszedł, cokolwiek to znaczy?

Nie wystarczy, że płonie ogień. Pytanie brzmi: czy mamy jeszcze oliwę? I czy mamy odwagę zapytać: dlaczego czekam i na Kogo?

(Visited 927 times, 1 visits today)


Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...

Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.

Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.

To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!

Zamknij