Nie rozumiemy ptaków, tak samo jak nie rozumiemy aniołów. Skojarzenie to nie opiera się na obrazie skrzydeł! Mieszka obok nas ludek ptasi, mieszka na tej samej ziemi, ale widzi tę ziemię zupełnie inaczej niż my, choćby dlatego, że się porusza w przestrzeni trójwymiarowej, a nie jak my płasko po powierzchni. I dostrzega na niej też co innego. My mówimy „wiatr” i zawiązujemy szalik albo najwyżej puszczamy latawca. Ptak zna cały układ wstępujących i zstępujących prądów powietrza, które wygodnisia-bociana niosą bez wysiłku w żądanym kierunku. My mówimy „ściany” i chowamy się na noc do wnętrza, nie rozróżniając najczęściej stron świata. Ptak zna dobrze południową fasadę budynku, która podczas nocy wypromieniowuje zebrane za dnia ciepło, tak że rosnące przed nią drzewa stanowią lepsze miejsce noclegowe niż identyczne drzewa za ścianą północną. Co innego niż my dostrzegają ptaki na ziemi, bo też czego innego szukają. A my obserwujemy je i staramy się poznać ich obyczaje, ale nawet tak fascynujące badania, jakimi może się popisać dzisiejsza etologia zwierząt, nie są niczym innym niż próbą przetłumaczenia na swój język tekstu, którego się nie rozumie.
Czy my na przykład rozumiemy radość ptasią? Wyczuwamy ją tylko, po czym spieramy się uczenie, czy ona ma udział, czy też nie ma, w wyraźnym upodobaniu szpaka do słuchania własnego głosu; albo na ile troska samiczki o pisklęta jest dla niej przyjemnością, a na ile poświęceniem. Ptak by tu może zapytał, czym się to w ogóle różni? I byłby zbyt prosty, żeby zrozumieć naszą odpowiedź.
Przyjmijmy ptaki jako przypowieść o tych wszystkich istotach, którymi Bóg zaludnił niebo i ziemię, a które my nazywamy aniołami i wiemy o ich radości to tylko, że wybucha ze zdwojoną siłą na widok naszego nawrócenia.
Fragment książki Jednego potrzeba. Refleksje biblijne
Małgorzata (Anna) Borkowska OSB, ur. w 1939 r., benedyktynka, historyk życia zakonnego, tłumaczka. Studiowała filologię polską i filozofię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, oraz teologię na KUL-u, gdzie w roku 2011 otrzymała tytuł doktora honoris causa. Autorka wielu prac teologicznych i historycznych, felietonistka. Napisała m.in. nagrodzoną (KLIO) w 1997 roku monografię „Życie codzienne polskich klasztorów żeńskich w XVII do końca XVIII wieku”. Wielką popularność zyskała wydając „Oślicę Balaama. Apel do duchownych panów” (2018). Obecnie wygłasza konferencje w ramach Weekendowych Rekolekcji Benedyktyńskich w Opactwie w Żarnowcu na Pomorzu, w którym pełni funkcję przeoryszy.
Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...
Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.
Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.
To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!
