Abba Pistos opowiadał: Było nas siedmiu pustelników, którzy poszliśmy do abba Sisoesa, kiedy mieszkał w Klysma, i prosiliśmy go, żeby nam powiedział słowo. I rzekł: „Wybaczcie mi, jestem człowiek nieuczony. Ale odwiedziłem kiedyś abba Ora i abba Atrego: abba Or chorował przez osiemnaście lat. Upadłem na twarz przed nimi i prosiłem o słowo. I rzekł mi abba Or: „Cóż ci mam powiedzieć? Idź i rób to, co zobaczyłeś: Bóg należy do tego, który się przezwycięża i gwałt sobie zadaje we wszystkim”. Otóż abba Or i abba Atre nie byli krajanami, ale aż do odejścia z ciała był między nimi zawsze wielki pokój. Wielkie też było posłuszeństwo abba Atrego, abba Or zaś miał ogromną pokorę. Spędziłem u nich kilka dni, obserwując ich życie, i oglądałem z podziwem to, co uczynił abba Atre. Ktoś im przyniósł małą rybkę i abba Atre chciał ją przyrządzić dla starca: i właśnie trzymał nóż, rozcinając rybę, gdy abba Or zawołał na niego: «Atre, Atre!» – a on zostawił nóż w rybie i nie przeciął jej do końca. Zdumiewałem się nad jego wielkim posłuszeństwem, że nie powiedział: «Poczekaj, aż przetnę rybę». I zapytałem abba Atrego: «Jak zdobyłeś takie posłuszeństwo?» Odpowiedział mi: «Ono nie jest moje, ale starca». I zaprosił mnie: «Chodź, obejrzyj jego posłuszeństwo». I ugotował rybę, ale przyrządził ją umyślnie źle i podał starcowi: a on zjadł i nic nie powiedział. Tamten spytał: «Czy dobra jest, starcze?» Odrzekł: „Bardzo dobra”. Potem abba Atre przygotował następną część bardzo smacznie i powiedział: «To mi się nie udało, starcze». On na to: «Rzeczywiście trochę się nie udało». Wtedy powiedział mi abba Atre: «Widzisz, że to jest jego posłuszeństwo?» Odszedłem od nich, a to, co tam widziałem, starałem się w miarę sił swoich praktykować”. To powiedział braciom abba Sisoes. A jeden z nas błagał go mówiąc: „Uczyń nam tę łaskę i powiedz nam także i od siebie słowo”. I rzekł: „Kto mądrze zabiega o miejsce poślednie, ten wypełnił całe Pismo”. I znowu inny z nas zapytał: „Ojcze, co to znaczy być wygnańcem?” On odpowiedział: „Milcz, i gdziekolwiek przyjdziesz, mów sobie: «Nie mam tu żadnego interesu». To właśnie znaczy być wygnańcem” / Apoftegmaty Ojców Pustyni, tom 1
Komentarz s. Małgorzaty Borkowskiej OSB do apoftegmatów Nad Księgą Starców / Publikacje źródłowe i opracowania na temat apoftegmatów Ojców Pustyni.
Małgorzata (Anna) Borkowska OSB, ur. w 1939 r., benedyktynka, historyk życia zakonnego, tłumaczka. Studiowała filologię polską i filozofię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, oraz teologię na KUL-u, gdzie w roku 2011 otrzymała tytuł doktora honoris causa. Autorka wielu prac teologicznych i historycznych, felietonistka. Napisała m.in. nagrodzoną (KLIO) w 1997 roku monografię „Życie codzienne polskich klasztorów żeńskich w XVII do końca XVIII wieku”. Wielką popularność zyskała wydając „Oślicę Balaama. Apel do duchownych panów” (2018). Obecnie wygłasza konferencje w ramach Weekendowych Rekolekcji Benedyktyńskich w Opactwie w Żarnowcu na Pomorzu, w którym pełni funkcję przeoryszy.
Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...
Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.
Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.
To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!
