Czy nie istnieje sprzeczność między ideałem cichości a ideałem pragnienia sprawiedliwości?
Przypomnę starego mędrca: Jest czas mówienia i czas milczenia. Jedno błogosławieństwo uzupełnia drugie. Trzeba wiedzieć, kiedy jest czas mówić, bo wtedy milczenie może być nawet grzechem; a kiedy jest czas milczeć. Cichy to ten, który nie upomina się o swoje; a ten, który łaknie i pragnie sprawiedliwości, nie pragnie jej dla siebie, ale dookoła siebie znajduje ludzi, dla których może to uczynić. Oczywiście ziemi, którą mamy posiąść, nie mierzy się w hektarach. To nie jest ziemia, którą mielibyśmy uprawić, chociaż Mędrzec upomina nas, żebyśmy się nie wzdragali przed pracą na roli. Ale ziemia, którą mamy posiąść, to Ziemia Obiecana. Izraelitom nie trzeba było tego tłumaczyć; oni pojęcie Ziemi Obiecanej mieli zakodowane w swoich tradycjach, z ta tylko różnicą, że pojmowali ją geograficznie. A w Błogosławieństwach to jest ziemia Bożego zbawienia.
Śliczna jest ta ewolucja nauczania Bożego. Pedagogika Boża, która prowadzi od prostych początków do coraz większego zrozumienia, że to jeszcze nie dość. Na przykład dziesięcioro przykazań zawiera nakaz, żeby nie mówić fałszywego świadectwa w sądzie. My z tego wyprowadzamy teraz cały wielki rozdział teologii moralnej o prawdomówności. Z początku, za czasów Mojżesza, chodziło tylko o sąd. Bóg nie wymagał od ludzi, żeby w każdej chwili mówili prawdę, bo w zapędzie wschodniej gadatliwości to było nie do pojęcia. Ale przynajmniej w sądzie; a potem coraz częściej słyszymy w Piśmie Świętym, że obrzydliwością są dla Pana usta kłamliwe, że wszelkie kłamstwo jest złe. Mieliśmy to samo w tym tekście wziętym z Syracha. Najpierw jest powiedziane, że przeciw bliźniemu i przyjacielowi nie uprawiaj kłamstwa, a potem jest powiedziane, że w ogóle nie uprawiaj kłamstwa, bo trwanie w nim nie prowadzi do dobrego. Nigdy jedno kłamstwo nie wystarczyło. Zawsze trzeba poprzeć je drugim, trzecim i dopiero robi się zamieszanie. Ta Boża pedagogika prowadzi do coraz większych wymagań, to prawda, ale też do coraz większej bliskości Boga, do coraz większego zrozumienia, coraz większej zażyłości, do radości, której nawet nie potrafimy sobie jeszcze wyobrazić, zanim do niej nie dojdziemy.
Podobnie jest i ze zrozumieniem pojęcia „ziemia”. W Starym Testamencie to była ziemia obiecana, Palestyna; w Nowym ziemią obiecaną jest królestwo niebieskie, a św. Paweł mówi nam, że żadne udręki doczesne nawet porównać się nie dadzą z hojnością Bożej nagrody. Więc niewątpliwie, jeżeli przyjmujemy z ręki Boga czy to wywyższenie, czy poniżenie, to dlatego, że ufamy, że On wie, co w tej chwili jest nam potrzebne. Niejeden już pyszałek dziękował Panu Bogu, że trochę oberwał po nosie od ludzi. Sam by sobie tego nie powiedział, a ludzie mu powiedzieli… „A jednak, a rzeczywiście, a prawda, a może to nie tak trzeba było”. Pan Bóg za tym wszystkim stoi. To na pewno.
Fragment książki Rozważania o Wcieleniu Syna Bożego
Małgorzata (Anna) Borkowska OSB, ur. w 1939 r., benedyktynka, historyk życia zakonnego, tłumaczka. Studiowała filologię polską i filozofię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, oraz teologię na KUL-u, gdzie w roku 2011 otrzymała tytuł doktora honoris causa. Autorka wielu prac teologicznych i historycznych, felietonistka. Napisała m.in. nagrodzoną (KLIO) w 1997 roku monografię „Życie codzienne polskich klasztorów żeńskich w XVII do końca XVIII wieku”. Wielką popularność zyskała wydając „Oślicę Balaama. Apel do duchownych panów” (2018). Obecnie wygłasza konferencje w ramach Weekendowych Rekolekcji Benedyktyńskich w Opactwie w Żarnowcu na Pomorzu, w którym pełni funkcję przeoryszy.
Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...
Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.
Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.
To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!
