Dla Ojców filokalicznych istotna jest straż serca. Co to jest? To chronienie go przed złymi myślami i demonami. Potrzebne jest oczyszczenie serca, a następnie strzeżenie go, aby znowu nie stało się brudne. Jak to zrobić? Święty Hezychiusz radzi: „Dla tego, kto chce oczyścić swoje serce, otrzymaliśmy dzięki doświadczeniu rzeczywiście wielkie dobro: nieustanne wzywanie Pana Jezusa przeciwko umysłowym przeciwnikom”. To jest zadanie dla każdego z nas.
Święty Izajasz Anachoreta wskazuje, że wszędzie w Piśmie Świętym jest mowa o straży serca. Ono nam pomaga jak to czynić. Im więcej jest zgłębiania Starego i Nowego Testamentu, tym większa możliwość ustrzeżenia serca przed tym, co mu szkodzi. Ważne jest więc, co czytamy. Istotne jest również, na co patrzymy. Święty Jan Kasjan naucza: „Mądre przysłowie nie mówi: Strzeż z całą ostrożnością swoich oczu, ale: Strzeż z całą ostrożnością swojego serca (Prz 4,23), jemu przede wszystkim podając lek ostrożności, żeby używało oczu do tego, do czego chce. Taka niech zatem będzie straż naszego serca”.
Święty Hezychiusz z Synaju zaś mówi:
Czystość serca, czyli ochrona i straż umysłu, której wzorem jest Nowy Testament, wykorzenia, wycina wszystkie namiętności i wszelkie zło z serca, jeśli tylko strzeżemy jej tak, jak należy. Zamiast nich wprowadza radość, ufność, współczucie, smutek, łzy, rozpoznanie nas samych i naszych grzechów, pamięć o śmierci, prawdziwą pokorę, bezkresną miłość do Boga i ludzi oraz Bożą miłość w sercu”. Dodaje, że „jak niemożliwe jest żyć w obecnym życiu bez jedzenia i picia, tak niemożliwe jest, żeby dusza bez straży umysłu i czystości serca, która jest i którą nazywa się trzeźwością, doszła do czegoś duchowego i podobającego się Bogu lub też została uwolniona od grzechu w rozumie, choćby nawet ktoś ze strachu przed karą zmuszał się, aby nie grzeszyć.
Powinniśmy trudzić się na straży tego, co dla nas cenne. W rzeczywistości jednak to te cenne rzeczy strzegą nas przed każdym złem, postrzegalnym i umysłowym. A są to: straż umysłu połączona z wzywaniem Jezusa Chrystusa; spoglądanie zawsze w głąb serca i wieczne trwanie w wyciszeniu w rozumie (że tak powiem), również jeśli chodzi o myśli, które wydają się być prawe; dokładanie starań, żeby być pozbawionym myśli. Wszystko po to, żeby nie ukryli się złodzieje. I nawet jeśli trudzimy się w trakcie pozostawania w sercu, pocieszenie jest blisko.
Fragment książki Droga Filokalii. 50-dniowe ćwiczenie duchowe. Cytaty z Ojców filokalicznych pochodzą z dzieła Filokalia, tom 1. Więcej o projekcie wydania Filokalii znajdziesz na stronie filokalia.pl
Brunon Koniecko OSB – benedyktyn tyniecki. Do opactwa wstąpił w 2010 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 2018 r. Jest absolwentem administracji oraz teologii. W opactwie tynieckim był m.in. przeorem, podprzeorem i wychowawcą. Autor książek: Medytować to…, Nie żartujcie sobie z Bóstwa!, Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem, Droga Filokalii. 50-dniowe ćwiczenie duchowe
Opracowanie graficzne: Mikołaj Jastrzębski OSB
Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...
Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.
Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.
To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!
