Umieszczony przez 10:43 Święty Benedykt i jego Reguła

Warunki przywództwa

Czy jestem trzeźwy? Czy widzę rzeczy takimi, jakimi są naprawdę? Lub czy widzę je poprzez pryzmat moich projekcji oraz skupiam je w soczewce moich wypartych pragnień i mojego niezadowolenia? A może widzę wszystko przez różowe okulary?

Rozdział o szafarzu, czyli o dyrektorze finansowym klasztoru, zaczyna się następująco:

Na szafarza klasztornego należy w wspólnocie wybrać brata mądrego, dojrzałego w cnocie, trzeźwego, nie jedzącego zbyt dużo, nie pyszałka, nie gwałtownika, nie opryskliwego, nie ślamazarę, nie rozrzutnika, ale takiego, który pełen bojaźni Bożej mógłby być jakby ojcem dla całej wspólnoty (RB 31, 1–2).

Czy odnajdujemy się w tym opisie? Zadajmy sobie kilka pytań:

Czy jestem mądry (łac. sapiens)? Sapiens pochodzi od łacińskiego sapere i oznacza „smakować”. Czy mogę sam siebie smakować? Czy jestem sam ze sobą pojednany, czy jestem w zgodzie z sobą samym? Jaki posmak zostawiam wśród moich współpracowników? Czy jest to posmak gorzki, mdławy czy przyjemny?

Czy jestem trzeźwy? Czy widzę rzeczy takimi, jakimi są naprawdę? Lub czy widzę je poprzez pryzmat moich projekcji oraz skupiam je w soczewce moich wypartych pragnień i mojego niezadowolenia? A może widzę wszystko przez różowe okulary? Może nie chcę widzieć problemów, ponieważ zakłócają one mój obraz siebie?

Czy jestem pyszałkiem? Czy wynoszę się ponad innych? Czy identyfikuję się do tego stopnia z idealnym obrazem samego siebie, że wzbraniam się przed dostrzeżeniem moich wad i słabości? W opozycji do pychy znajduje się pokora. Pokora jest odwagą spojrzenia na prawdę o sobie i na przyjęcie tej prawy. Czy mam odwagę, aby zmierzyć się z prawdą o sobie?

Czy jestem gwałtownikiem (łac. turbulentus ‘zdenerwowany, rozgorączkowany’)? Czy nieustannie gdzieś pędzę? Jeśli ktoś jest stale zabiegany, sam siebie nienawidzi. Kto przynagla innych, ten żywi do nich nienawiść. Jednak nienawidząc, w nikim i nigdzie nie wzbudzę życia. Mark Twain powiedział: „Kiedy utraciłem cel z oczu, podwoiły się moje wysiłki”. Czy to dotyczy także mnie i mojego działu w firmie? Czy może przewodzę innym ludziom, czerpiąc z mojego wewnętrznego spokoju?

Czy ranię innych? Niektórzy mylą bowiem przywództwo z ranieniem podwładnych, i sprawują władzę poprzez ranienie pracowników. Jednak w ten sposób doprowadzam wyłącznie do tego, że pracownicy zaczynają chorować. Tylko ten, kto pogodził się ze swoimi zranieniami, nie będzie przekazywał ich dalej. Czy jestem pogodzony z sobą samym i z historią mojego życia?

Czy jestem drobiazgowy i powolny? Czy boję się decydować? Czy odsuwam jakieś sprawy od siebie?

Czy jestem pełen bojaźni Bożej? Czy moje korzenie tkwią w Bogu, czy szukam uznania i akceptacji u moich pracowników? Czy bojaźń Boża uwalnia mnie od strachu przed człowiekiem? Czy jestem wewnętrznie wolny?

Czy jestem jak ojciec? Również kobieta może przewodzić innym w ojcowskim stylu. Ojciec daje dzieciom poczucie bezpieczeństwa oraz odwagę, aby zmierzyły się z życiem. Czy moi pracownicy mają poczucie, że zadam im cios w plecy, jeśli będą popełniać błędy, czy może będę ich wspierać i będą mogli na mnie liczyć?

Fragment książki Zarządzanie, przywództwo a duchowość


Anselm Grün OSB, teolog, pisarz, mnich benedyktyński. Studiował filozofię i teologię w St. Ottilien i w Rzymie oraz uzyskał tytuł doktora teologii. Studiował także zarządzanie na Uniwersytecie w Norymberdze. Ukończył wiele kursów z zakresu psychologii. Przez ponad trzydzieści lat pełnił funkcję szafarza (odpowiedzialnego za zarząd finansami i majątkiem) opactwa Münsterschwarzach. Jest znawcą psychologii i psychoterapii, specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących kierowania ludźmi i przedsiębiorstwami, rozwoju wewnętrznego, przezwyciężania negatywnych uczuć i emocji a także rozwoju poczucia własnej wartości i godności. Swoją pierwszą książkę „Czystość serca” o. Anselm napisał w 1976 r. Dziś wydanych książek jest już ponad 250, a łączny nakład osiągnął ponad 14 milionów egzemplarzy. Prowadzi kursy dla zarządów największych niemieckich korporacji, a także dla zwykłych ludzi pragnących odnaleźć szczęście w życiu osobistym.


Fot. Marcin Marecik

(Visited 575 times, 1 visits today)


Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...

Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.

Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.

To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!

Zamknij