Prawdziwość naszej wiary i życia weryfikuje tylko samo życie, a nie jakieś zewnętrzne normy wynikające z doktrynalnego podejścia do niej. Pan Jezus wyraźnie mówił o poznaniu po owocach, a nie po żadnych kryteriach porównawczych.

Jeżeli tak łatwo i tak często dajemy się oszukać w sprawach dotyczących naszego życia, które znamy i jesteśmy w stanie poznać i zrozumieć, to o ileż bardziej musimy być ostrożni w podchodzeniu do spraw nas całkowicie przerastających i nam nieznanych.

W natłoku rozmaitych spraw, jakie mamy do załatwienia, przeprowadzenia, prac do zrobienia… rzeczywiście można się pogubić. Kiedy się wreszcie zmęczymy tym zabieganiem, pojawia się pytanie: A o co właściwie w życiu chodzi? Po co żyjemy?

Spotkanie miłości Boga otwiera serce na współczucie i miłość braterską. Drugi człowiek staje się naszą drogą do spotkania z Chrystusem. To przez miłość do niego okazujemy miłość samemu Chrystusowi (zob. Mt 25,40).