Umieszczony przez 13:52 Liturgia

Czemu od nas odszedł?

Czy Wniebowstąpienie oznacza stratę? Utratę Jezusa? Zmartwychwstał, był z uczniami i pewnego dnia od nich odszedł? Dodajmy: skoro odszedł od nich, to od nas też.

Wniebowstąpienie Pańskie
Dz 1,1–11; Ef 1,17–23; Mt 28,16–20

Czy Wniebowstąpienie oznacza stratę? Utratę Jezusa? Zmartwychwstał, był z uczniami i pewnego dnia od nich odszedł? Dodajmy: skoro odszedł od nich, to od nas też. I jeśli tak należy rozumieć sens Wniebowstąpienia, czy mamy co świętować? Jeśli jednak będziemy uważnie czytać Nowy Testament, zrozumiemy, że uczniowie, i my z nimi, w ów dzień nie utracili Jezusa albo, mówiąc dokładniej, nie wydarzyło się nic, co nie działoby się wcześniej. Zbawiciel dla Apostołów przez cały czas był tajemnicą: kiedy mówił im o konieczności spożywania Jego Ciała, kiedy zapowiadał im swoją Mękę, kiedy nie chciał być królem na wzór Dawida. Zawsze, kiedy nie spełniał ich oczekiwań, kiedy stawiał im wymagania, tracili Go, bo okazywał się być Kimś innym, niż się spodziewali albo do bycia kim próbowali Go zmusić. Tracili Go jednak na swoje szczęście; tracili, aby potem znów Go na nowo spotkać w tych tajemnicach, które wcześniej ich przerastały.

Wniebowstąpienie było taką właśnie tajemnicą, która zmusiła ich, aby stali misjonarzami, którzy nawrócili cały świat. Kiedy Zbawiciel wstąpił do nieba, zesłał im Ducha Świętego, Który dał im zrozumienie tego, co się stało, dał im siłę do życia, do zrozumienia tajemnic Pisma świętego. My także „tracimy” Jezusa, kiedy okazuje się być innym Bogiem, niż byśmy chcieli. W każdej naszej „stracie” Pana powtarza się cud Wniebowstąpienia, bowiem niespodziewanie, jak wcześniej Apostołowie, rozumiemy Go po tej stracie w sposób o wiele pełniejszy. Niech dobry Bóg pomoże nam docenić takie trudne dary!


Fragment książki Słowo jest blisko ciebie. Refleksje wokół czytań liturgicznych


Szymon Hiżycki OSB (ur. w 1980 r.) studiował teologię oraz filologię klasyczną; odbył specjalistyczne studia z zakresu starożytnego monastycyzmu w kolegium św. Anzelma w Rzymie. Jest miłośnikiem literatury klasycznej i Ojców Kościoła. W klasztorze pełnił funkcję opiekuna ministrantów, duszpasterza akademickiego, bibliotekarza i rektora studiów. Do momentu wyboru na urząd opacki był także mistrzem nowicjatu tynieckiego. Wykłada w Kolegium Teologiczno-Filozoficznym oo. Dominikanów. Autor książki na temat ośmiu duchów zła Pomiędzy grzechem a myślą oraz o praktyce modlitwy nieustannej Modlitwa Jezusowa. Bardzo krótkie wprowadzenie.


Fot. Marcin Marecik / Na zdjęciu: fragment mozaiki ceramicznej przedstawiający „Maiestas Domini” z kaplicy w opactwie tynieckim. Wykonanie: Borys Kotowski OSB.

(Visited 703 times, 1 visits today)


Jeśli zainteresował Cię nasz materiał, mamy dla Ciebie propozycję! Możesz otrzymywać raz w tygodniu, w sobotę o 19:00, e-mail z najnowszymi artykułami z portalu cspb.pl. Wystarczy, że zapiszesz się do naszych powiadomień poniżej...

Chcesz być na bieżąco z najnowszymi artykułami, informacjami dotyczącymi projektu "Filokalia" oraz nowościami wydawniczymi? Jeśli tak, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej, gdzie znajdziesz formularze do zapisu na nasze newslettery.

Czytelnicy i słuchacze naszych materiałów dostępnych w księgarni internetowej, na stronie cspb.pl, kanale YouTube oraz innych platformach podcastowych mogą być zainteresowani, w jaki sposób mogą nas wesprzeć. Od jakiegoś czasu istnieje społeczność darczyńców, którzy aktywnie i regularnie wspierają nasze działania.

To jest tylko pewna propozycja, możliwość wsparcia — jeżeli uważasz, że to, co robimy, jest wartościowe i chcesz dołączyć do darczyńców, od teraz masz taką możliwość. Z góry dziękujemy za każde wsparcie!

Zamknij