Nie mogłem wziąć udziału w procesji żałobnej na cmentarzu w dzień Wszystkich Świętych, ale udało się na Dzień Zaduszny i to nie na wózku inwalidzkim, ale na własnych nogach, podtrzymywany przez jednego z uczynnych młodych Braci.

Dzisiaj chodzę do kościoła, czytam prasę katolicką, żyję jako tako uczciwie. A co będzie jutro? Jeśli Pan Jezus nie będzie w środku mego serca, jeśli nie uznam, że „jarzmo Jego jest słodkie, a brzemię lekkie”, nie wytrzymam.

Jeśli zdajemy sobie sprawę z niepojętej świętości Boga, to nieraz przychodzi nam na myśl, czy godni jesteśmy przebaczenia. Nawet tuż przed Komunią mówimy: „Panie, nie jestem godzien”. I dlatego też prosimy o wstawiennictwo Maryję, Matkę Miłosierdzia, szczególnie może teraz w różańcu.

Wielki dzień! 23. Niedziela zwykła po Zesłaniu Ducha Świętego. Wieś Markowa, leżąca na terenie rzeszowszczyzny, a wraz z nią cała Polska, obchodziła wielkie święto. Na ołtarzach zostało wyniesionych dziewięć osób – cała rodzina! To niespotykane!