Prawdą jest: słudzy nieużyteczni jesteśmy. Owszem, Bóg wybrał nas przed założeniem świata, ale to Jego inicjatywa. Pokora w uznaniu tej prawdy jest kluczem do dalszych pięknych wydarzeń, jakie dzięki Bogu dzieją się przez nasze ręce.

Pamiętaj też, kiedy z własnego wyboru pozostaną ci tylko strąki do jedzenia (oby ci je dano), to czekają na ciebie zawsze opiekuńcze ramiona Ojca.

Takiego mieć Nauczyciela, Tutora, Wychowawcę, Mistrza i jednocześnie Przyjaciela! Proszę bardzo, drzwi stoją otworem. Próbuj! Nic nie idzie na marne. Przymierz się do tych drzwi. Może samo ich zdobywanie jest już nagrodą?

Twoją troską niech będzie radość życia i stawanie w prawdzie przed sobą i Bogiem. To oznacza bycie bogatym przed Bogiem. Czasem trzeba w pokorze wytrwać, a nie droczyć się o swoją rację. To jest wartość.