Kontemplatywno-liturgiczna wrażliwość mnichów na ekologię może stać się podstawą postrzegania świata i wchodzenia z nim w interakcję. W ten sposób, w kluczu Wcielenia nowego sensu nabrać może tak doświadczenie ciała, jak i będąca jego wyrazem kreatywność.

Ekologiczna wrażliwość monastyczna może stać się ważnym głosem w gorącej dzisiaj debacie ideologicznej na temat środowiska w epoce antropocenu. Może to być okazją do odparcia krytyk postawy Kościoła wobec ekologii poprzez wypracowanie nade wszystko konstruktywnych postaw wobec środowiska.

Rozprzestrzeniający się na zachodnią Europę monastycyzm pogłębia ekologiczną wrażliwość i świadomość mnichów. W innych warunkach geograficznych (pod względem temperatury, długości dnia, flory i fauny) pojawiają się nowe spojrzenia na naturę i nowe związane z nim postawy.