Modlitwa Jezusowa to świadome bycie wobec Tego, który jest. Bóg jest wszędzie, stąd z każdego miejsca możemy się do Niego zwrócić. Bóg jest też zawsze. Dlatego w każdym czasie mogę się do Niego zwrócić.

Wiara ma nas prowadzić do prawdy o Bogu wszechobecnym i będącym bardzo intymnie w nas. Może w tym pomóc praktyka modlitwy Jezusowej. To bardzo osobiste zawołanie do Chrystusa.

Każda strata czy śmierć może paradoksalnie popychać nas jeszcze bardziej w medytację. Praktyka modlitwy Jezusowej jawi się bowiem wtedy jako coś stałego, niezmiennego, niezależnego od tego, co się wydarza. Jakby nic jej nie mogło złamać.

Modlitwa Jezusowa to wytrwałe i pokorne wołanie. To poprzestawanie na tym, co człowiek ma. W niej nie szuka się rzeczy nadzwyczajnych. To proste wołanie, zawierające ufność i nadzieję.